Docent aan het woord: de heer Dijkstra, Aardrijkskundedocent van Luzac Amsterdam

De heer Dijkstra is al 14 jaar werkzaam als docent Aardrijkskunde bij het Luzac Lyceum Amsterdam. Een fijne collega met veel droge humor! Altijd erg behulpzaam en hij is bij elke meeloopdag een favoriet voor de leerlingen van groep 8. De leerlingen zijn altijd erg enthousiast over zijn lessen. Het werd dan ook weleens tijd voor een interview!

Waarom heb je besloten docent te worden?

Ik merkte dat ik het heel leuk vond om met jonge mensen om te gaan. Aardrijkskunde is een vak waarmee je kunt verrassen en verbazen. Pubers zijn vaak heel eerlijk in hun reacties op wat ze horen en zien. Ik wil ze helpen om de wereld wat beter te begrijpen.

Hoe lang werk je al op het Luzac?

Al sinds 2006. Eerst nog pionieren aan de Banstraat met administratie en docentenkamer ineen, wat best gezellig was. Ik kom soms oud-leerlingen tegen die inmiddels zelf achter de kinderwagen lopen:-)

Wat onderscheidt jou van andere docenten?

Ik geloof echt dat we een heel goed team hebben, dus mijn aanpak is niet per se beter. Voor mijzelf werkt het meestal dat ik eerst een goede band opbouw met de leerlingen. Van daaruit is het veel gemakkelijker om ze te bereiken en iets te leren. Daarnaast probeer ik weleens wat flauwe grappen uit (met wisselend succes trouwens).

Wat zijn de leuke kanten van doceren? En wat de minder leuke kanten?

Leuk is om leerlingen te laten verbazen over hoe iets in elkaar zit en verder dat je als docent best veel vrijheid hebt om de lessen in te richten. Minder leuk vind ik zelf de administratieve kant, zoals het invullen van allerlei formulieren. Daar ben ik ook minder goed in ;-).

Wat wilde je vroeger worden? Heb je altijd al gedacht in het onderwijs terecht te zullen komen?

Ik dacht tot mijn 18e niet dat ik docent zou worden. Ik zag mijn docenten (toevallig??) allemaal snel oud worden en dat leek mij geen aanlokkelijk vooruitzicht. Later kwam ik erachter dat lesgeven ook echt leuk kan zijn. In eerste instantie wilde ik na mijn studie sociale geografie naar het buitenland om iets in ontwikkelingssamenwerking te gaan doen.

Hoe was je eigen schooltijd? En hoe kijk je aan tegen scholen van toen en scholen van nu in jouw beleving?

Ik kijk terug op een hele leuke schooltijd! Veel leuke sociale contacten en steeds beter doorkrijgen waar je ongestraft kon spijbelen. Het leukste van alles is dat ik daar mijn lieve vrouw heb leren kennen. We zijn echte highschool sweethearts! Mijn school was wel een echte leerfabriek met 3.000 leerlingen. Ik vond mijn weg wel aardig, maar zag ook worstelende leerlingen die best goed geholpen zouden zijn met een Luzac. Verder zijn er voor docenten zo oneindig veel meer mogelijkheden om lessen interactief en aantrekkelijk te maken.

Hoe heb jij de online lessen ervaren?

Heel wisselend. Sommige leerlingen zaten altijd paraat en die hebben weinig tot geen nadeel ondervonden, los van het sociale deel. Andere leerlingen vonden het wel een mooie kans om wat later op te starten in de ochtend. Op Luzac zijn we er snel in geslaagd om ons aan te passen aan de eisen van deze tijd met online les, hygiëne maatregelen en afstand in het lokaal. Gelukkig kunnen we nu alweer een tijd gewoon op de vestiging lesgeven.