Nieuwe politieke systemen en een aardbol zonder mensen: leerlingen ontwierpen hun eigen planeet
Hoe sta jij in het leven? De leerlingen van Luzac Eindhoven dachten niet alleen na over deze vraag, maar vertaalden hun (nieuwe) levensopvattingen naar een nieuwe aarde, aarde 2.0. Docent Daan van Tricht vertelt over het succesvolle project, waarin leerlingen hun wereldbeeld op een leuke en creatieve manier hebben verkend.
Ik geef de vakken Tekenen, CKV en Levenskunde. En dat zorgt vaak voor een interessante overlap. Leerlingen hoeven niet alleen te leren, ze kunnen er in het tekenlokaal ook echt iets mee doen. Levenskunde is een heel breed vak. Het gaat over filosofie, godsdienst, burgerschap, maatschappijleer. Over de samenleving en alle kanten die het kan hebben. Leerlingen worden uitgedaagd om na te denken over hoe zij tegen het leven aankijken. Hoe sta jij in het leven? En hoe zou jij een stad ontwerpen? Middelbare scholen moeten ‘burgerschap’ in het onderwijs terug laten komen, maar Luzac geeft daar graag een eigen draai aan. De leerlingen van Luzac zijn behoorlijk goed geïnformeerd over alles wat speelt in de wereld en zijn het veelal erg met elkaar eens. Een debat is vaak geen debat, omdat de leerlingen veel standpunten en opvattingen delen. We bieden het vak Levenskunde aan, om de verschillen een beetje los te krijgen.
Project aarde 2.0 gaf daar mooi de mogelijkheid voor. Leerlingen dachten eerst goed na over wat volgens hen goed én slecht gaat op de huidige aarde. En daar ontstonden de eerste verschillen en discussies. De verschillende opvattingen en idealen vormden voor ieder groepje een eigen aardbol, van piepschuim.
De meest verschillende aardbollen
Sommigen richtten zich op ecologie en klimaat. En anderen juist weer op technologie en politiek. Van idyllische, groene planeten tot gehele nieuwe politieke systemen. We kregen een mooi, gevarieerd aanbod. Veel leerlingen veranderden van gedachten tijdens het project. Ze kwamen erachter dat iets helemaal niet werkte en hun verhaal niet meer aansloot. En zo sloegen ze soms weer een totaal andere weg in. Zo besloten leerlingen een planeet zonder mensen en met enkel vegetarische dieren te creëren. Maar al snel kwamen ze tot de conclusie dat binnen no-time alles kaalgegeten is en je met een woestijnplaneet overblijft. De leerlingen wilden dat alles klopte en begrepen goed dat als je iets verandert, dat weer effect heeft op andere onderdelen van de aarde.
Leerlingen werden echt uitgedaagd om op een andere manier na te denken. De leerlingen vroegen zich af: we kiezen voor drie keer zoveel land. Maar hoe ziet dat eruit en hoe verhoudt zich dat tot de zee? En waar zijn de steden? De leerlingen moesten hun ideeën niet alleen uitleggen, maar ook verbeelden aan de hand van een schaalmodel.
Wat zo leuk was om te zien, is hoe serieus de leerlingen het namen. Het is namelijk teleurstellend voor henzelf als het een lelijk ding wordt. Juist omdat ze zo vrij werden gelaten, gaven ze erom en wilden ze er écht iets moois van maken.
Het project maakte de leerstof op een mooie manier af. Het is eens wat anders dan een verslag of een presentatie. Volgend schooljaar zullen we project aarde 2.0, maar ook andere creatieve opdrachten, op alle Luzac-vestigingen uitvoeren.