Terug naar alle nieuwsberichten

Luzac is trots op: federal officer Martin

Elk schooljaar weer zijn we trots. Trots op onze leerlingen, die we zien groeien en opbloeien. Luzac vormt dé opstap om niet alleen tijdens de middelbareschooltijd, maar ook daarna ambities waar te maken. Wat doen onze oud-leerlingen nu? Hoe ziet hun carrière eruit? En waar zijn zij het meest trots op? We spreken Martin, die van 2010 tot 2012 op Luzac Den Haag zat en nu een baan als politieagent heeft in New York.

Wilde je altijd al politieagent worden?

”Eigenlijk wilde ik vroeger het leger in, omdat de team effort en de vertrouwensband die je opbouwt mij mooi leken. Maar die droom ebde weg. Nadat ik mijn havodiploma had gehaald, wilde ik studeren in Amerika. Mijn moeder is Amerikaans en ik ben altijd veel in Amerika geweest. Ik had behoefte aan een grote stap, met een nieuwe vriendengroep en een nieuw leven dat ik in Amerika kon opbouwen. Zo verhuisde ik naar New Jersey en begon ik met een business-studie, omdat ik niet wist wat ik wilde studeren. Maar ’t viel al snel tegen. Toen ik tijdens mijn eerste studiejaar een political science-college kreeg, werd er een nieuwe interesse gewekt. Ik vond het leuk dat het vak mij uitnodigde om het gesprek aan te gaan met leraren en medestudenten. Daarnaast zou ik tijdens de studie veel Engelstalige essays moeten schrijven, waardoor ik de taal sneller goed beheers. Ik besloot om over te stappen naar de studie political science.”

”Maar toen ik mijn studie had afgerond, sloeg ik weer een andere weg in. Ik was bevriend met veel politieagenten en hun baan sprak mij erg aan. Waar je in het leger, mijn vroegere jongensdroom, veel weg bent van je familie, heb je als politieagent een normale werkweek. Dat vond ik een pluspunt. Ik ging ervoor! Ik begon in 2019 als Federal Officer voor Homeland Security. Vorig jaar startte ik als vuurwapeninstructeur bij ons opleidingscentrum in New York. En daarnaast werk ik mee aan misdaadonderzoeken.”

Voordat je naar Amerika verhuisde, ging je naar Luzac. Hoe kwam je bij Luzac terecht?

”Ik zat in een havo/vwo-brugklas. Helaas waren aan het eind van dat jaar mijn cijfers niet hoog genoeg om naar vwo te gaan. In havo 3 beviel het gemak van de havo mij wel. Ik deed niks meer aan school, met als gevolg dat mijn cijfers snel verslechterden. Ik wilde absoluut niet blijven zitten en zocht naar een oplossing. Die vond ik, 12 jaar geleden, bij Luzac.”

”Ik ben heel makkelijk afgeleid. Toen ik jong was, vond ik het moeilijk om op te letten in een grote klas. Bij Luzac kwam ik in een kleine groep terecht en kreeg ik veel persoonlijke aandacht. Mijn cijfers gingen direct omhoog!”

Wat is je het meest bijgebleven van jouw tijd bij Luzac?

”Mevrouw Heistein, de huidige rector van Luzac Den Haag, was destijds mijn aardrijkskundelerares. Zij ontfermde zich over mij en we bouwden al snel een speciale band op. Als je het gevoel hebt dat iemand om je geeft, ben je sneller gemotiveerd om hard te werken en hem/haar trots te maken. Op mijn vorige school speelde ik vaak mooi weer en deed ik alsof het helemaal niet zo slecht ging. Maar bij mevrouw Heistein kon ik altijd eerlijk zijn, zonder dat ze mij veroordeelde. Zij gaf mij de motivatie om écht mijn best te doen.”

”En nu nog steeds hecht ik veel waarde aan persoonlijk contact. Het leek mij altijd leuk om het leger in te gaan, omdat het werk een hechte band schept. Die vind ik terug bij Homeland Security. Het werk is soms erg riskant, waardoor het belangrijk is dat je de mensen om je heen vertrouwt. Daardoor kreeg ik een speciale band met het team. En zo’n vertrouwensband had ik ook met mevrouw Heistein.”

”Naast mijn familie, vrienden en vrouw, zijn er twee volwassenen die veel invloed hebben gehad op mijn leven en op mij als persoon: mijn voetbalcoach en mevrouw Heistein. Leuk om te vertellen: Ze was op mijn trouwfeest in Nederland!”

”Mijn familie is nog steeds verbonden aan Luzac Amersfoort. Mijn zusje gaat er naar school en mijn moeder heeft een rol gekregen als docent Engels.”

Waar ben je het meest trots op?

”Ondanks de obstakels die ik tegenkwam, heb ik nooit opgegeven en is het mij gelukt om te komen waar ik nu ben. Ik ben erg trots op het werk dat ik doe!”

”Als ik niet in het diepe had gesprongen door naar Amerika te verhuizen, zou mijn leven er heel anders uitzien. Ik ging misschien voor een heel andere carrière en ik had mijn vrouw en vrienden niet ontmoet. Het had echt zo moeten zijn!”

Meer lezen

Luzac is niet alleen trots op Martin, maar op alle alumni! Een aantal zijn Martin al voorgegaan in deze reeks. Lees hier alle verhalen.