Jolijn: de opvallende leerling

Het borrelt bij Jolijn van de Kar. Bruisend van energie, boordevol ideeën en met een aanstekelijk enthousiasme stapt de zeventienjarige iedere dag Luzac Haarlem binnen. “Ik voel me heel erg gelukkig hier.”

Een talentenjacht met muziek of een gala tijdens de skireis. Zomaar wat bedenksels die Jolijn uit haar mouw schudt. “Ik vind het leuk om nieuwe initiatieven te bedenken om klasgenoten beter te leren kennen. Maar ik wil vooral graag veel liefde in de groep gooien”, zegt ze met een big smile. Ze opperde haar plannen bij iedereen die ze maar wilde horen: haar mentor, docenten en de conrector. “Ik denk dat ze me daarom een opvallende leerling noemen. Ik heb alleen nog geen reactie gekregen op mijn ideeën.”

Geen klik

Toen Jolijn zes jaar was verhuisde ze vanuit België naar Maastricht. Eenmaal op de middelbare school ging het niet goed. Ze had geen klik met de andere leerlingen, sprak het lokale dialect niet en voelde zich er niet op haar gemak. Een privéschool zou misschien helpen, maar er was geen Luzac meer in Limburg en de dichtstbijzijnde vestiging in Eindhoven leverde een te lange reisduur op. Gelukkig mocht ze een jaar bij haar oom en tante in Haarlem wonen.

Afgelopen september startte ze op Luzac Haarlem en dat bevalt heel goed. “Ik merk dat ik veel baat heb bij structuur op school. In Maastricht verliepen de lessen chaotisch, hier is alles goed geregeld. Zat ik vorig jaar in een klas met minstens 33 leerlingen, nu zijn het er ongeveer twaalf. Er is veel aandacht en ik voel me echt geaccepteerd.

Ukelele

Met een tante die beroepsvioliste is en nicht en neef die allebei een muziekinstrument bespelen, is Jolijn thuis de hele dag omgeven door muziek. En laat dat nou net een van haar grootste hobby’s zijn. De eerste dag op Luzac verscheen ze met een ukelele op school en trakteerde haar klasgenoten op La vie en rose van Édith Piaf. “Dat was op dat moment het enige liedje dat ik kon spelen”, zegt ze met een glimlach en voegt er verontschuldigend aan toe: “Ik had de ukelele niet meegenomen om mezelf te verkopen, maar omdat ik hem nodig had voor een afspraak na school.”

Ondertussen is de collectie nummers die ze op het kleine, op een gitaar lijkende instrument kan spelen al flink uitgebreid. Ze leert het zichzelf via internet en YouTube-filmpjes, zonder dat ze noten kan lezen. Jolijn speelt ook piano en houdt van zingen. Elvis Presley is een van haar favoriete artiesten. “Ik deel de smaak van mijn vader: jarenvijftigmuziek.” Maar haar muzikale honger is nog lang niet gestild. Aangestoken door haar tante en nichtje overweegt ze nu om ook viool te leren spelen.

Toekomst

Op Luzac Haarlem wil de zeventienjarige in één jaar tijd 4 en 5 havo afronden. Daarna staat vwo op de planning. “Dat wil ik op het UWC (United World College, red.) in Maastricht volgen óf op Luzac Haarlem. Het UWC, waar mijn broer heeft gestudeerd, trekt me omdat daar leerlingen van over de hele wereld zitten. Dat vind ik interessant. Maar het kan net zo goed Luzac worden, omdat daar zo’n goede structuur is en ik er echt gelukkig ben.”

Pratend over haar toekomst komt Jolijns filosofische inslag bovendrijven. Ze is geïnteresseerd in spiritualiteit, andere culturen en religies, en vindt het fascinerend om daar met anderen over van gedachten te wisselen. Over tien jaar hoopt ze dan ook veel gereisd te hebben. “Welke baan ik dan heb, maakt me niet veel uit. Of ik nu putjesschepper word of chirurg. Alhoewel, het is wel fijn om wat geld te hebben. Maar het allerbelangrijkste voor mij is mensen te kunnen helpen en dat ik betekenis heb voor de maatschappij.”