Ondanks ADD: twee versnelde examentrajecten én naar de universiteit

Tien jaar was Myron toen hij de diagnose ADD kreeg. Op zijn veertiende werd hij opnieuw getest, met dezelfde uitkomst. “Een diagnose. Dat klinkt alsof je ziek bent, maar dat ben ik niet. Ik ben gezond, sportief en heb veel energie.” ADD staat voor Attention Deficit Disorder. Vrij vertaald: een stoornis waardoor het moeilijk is om je aandacht vast te houden. Je kunt je hierdoor niet lang concentreren. “Stoornis is een vervelend woord. Met ADD heb je geen afwijking of probleem, je hebt een extra uitdaging. Kortom, als je bereid bent om uitdagingen aan te gaan, dan komt het goed.” En goed kwam het! Na wat tegenslag en omzwervingen, maakte Myron kennis met Luzac.

Overprikkeld

“Op de basisschool kreeg ik vanwege mijn ADD een vmbo-advies, maar ik mocht het toch gaan proberen in een havo/vwo-brugklas. De lesstof was inderdaad niet moeilijk voor mij, maar ik raakte al snel overprikkeld. Ik kon de rust niet vinden en werd continu afgeleid. Op een grote middelbare school zien ze niet wat je nodig hebt. Er was geen persoonlijke begeleiding en ik kreeg vaak straf. Dat hielp niet, ik werd er juist extra baldadig van.” In 2 havo liep Myron vast en bleef zitten. Thuis zat de familie met de handen in het haar. “Ik wilde graag naar een andere school, maar welke? Mijn ouders en ik zijn er veel mee bezig geweest. Doordat we verkeerd werden geïnformeerd, kwam ik in het speciaal onderwijs terecht. Ik zat daar totaal niet op mijn plek en vond 0,0 aansluiting bij klasgenoten en docenten. De aanpak en sfeer stonden ver van me af, dat werkte ontmoedigend. Doordat ik me er zo ongelukkig voelde, presteerde ik steeds slechter. In 3 havo zou ik bijna wéér blijven zitten. Er moest iets gebeuren.”

Omschakelen

Op dat moment kwam Luzac in beeld. Kleinschalig en persoonlijk onderwijs, met veel structuur en goede begeleiding. En ook nog eens vlakbij, in Amersfoort. “Mijn ouders waren al snel overtuigd. Ikzelf moest even omschakelen, was het vertrouwen een beetje kwijt. Maar na het intakegesprek en twee meeloopdagen wist ik dat het goed zat. Hier was ik geen ‘doelgroep’ met een ‘hulpvraag’. Hier was ik een heel gewone leerling met toevallig een bijzonder verhaal. Een verhaal dat best wat uitdagingen kende, maar die gingen we niet uit de weg. Alles was bespreekbaar en samen stelden we een concreet plan op. Er werd gekeken naar mijn talenten, pluspunten en ambities, niet naar eventuele beperkingen. Een verademing.”

“Ik push mezelf richting succes. Een andere route is er niet.”

Als een speer

Myron stroomde in op 4 havo en ging als een speer. Zijn cijfers waren zo goed, dat hij direct in aanmerking kwam voor het ‘2 jaar in 1’-traject. Hierdoor deed hij het jaar erop al havo-eindexamen. De flexibiliteit van het Luzac-onderwijs bleek groot: sommige vakken volgde Myron op vwo-niveau. “Dat gaf mij een enorme boost. Na het behalen van mijn havodiploma wilde ik nog niet weg. Ik besloot het maximale uit mezelf te halen door ook nog het vwo in één jaar af te ronden. Dat laatste examenjaar op Luzac was het mooiste jaar van mijn hele middelbare schooltijd.”

Stabiele fijne leeromgeving

Was het dan allemaal één groot feest? Zonder enig vuiltje aan de lucht? “De dagen bij Luzac zijn lang, van 9 uur tot 17 uur. Daar moest ik aan wennen, net zoals aan de regels. Ik kwam uit een compleet andere setting en was gewend de grenzen op te zoeken. Nou, die had ik snel gevonden hoor. Maar streng wil ik het niet noemen, zo voelde het niet. Duidelijk, dat wel. En dat was precies wat ik nodig had. Weten wat er van me verwacht werd en volop support. Die stabiele fijne leeromgeving haalde het beste in mij naar boven, ik kwam eindelijk tot mijn recht. Docenten van Luzac hebben niet alleen veel kennis, ze hebben ook geduld. Als iets drie keer uitgelegd moet worden, dan doen ze dat. Steeds op een andere manier, net zo lang totdat je het snapt. Ook zijn ze inventief en creatief in de manier waarop ze dingen duidelijk maken. Ik kan me de les van mevrouw Van Hove nog goed herinneren waarin ze ons aan de hand van snoepjes het proces van mitose en meiose leerde. Ik werd trouwens ook goed begeleid door mijn mentor mevrouw Heistein, zij stond altijd voor me klaar. Door activiteiten zoals de jaarlijkse skireis en het kerstdiner bouwde ik daarnaast een hechte band op met klasgenoten. Veel mooie herinneringen.”

Doelgerichter dan ooit

Myron studeert nu biomedische wetenschappen aan de VU in Amsterdam. Van kleinschaligheid en veel persoonlijke begeleiding, naar een grote universiteit waar je alles zelfstandig moet doen. “Het contrast is inderdaad groot. Maar het mooie: alles wat ik bij Luzac geleerd heb, pas ik nog steeds toe. En het werkt! Dat is voor mij het bewijs dat ik het allemaal aan mezelf te danken heb. Dat ik trots op mezelf mag zijn. Luzac biedt de perfecte omstandigheden en het vertrouwen, de rest doe je zelf. Ik ben doelgerichter dan ooit. Ik wil altijd ergens naartoe werken. Ik push mezelf richting succes, een andere route is er niet. Die drive komt voort uit het feit dat ik nooit meer terug wil naar hoe het vroeger was. Mijn boodschap voor leerlingen die het label ADD opgeplakt krijgen: dat label bepaalt niet wie je bent en waartoe je in staat bent. Dat bepaal je zelf!”